Een blijvende herinnering aan de mooie, soms intense momenten van het “beleven” van het leven met en na borstkanker.
.
Boottocht Rivertours naar de Antwerpse haven
Op dinsdag 8 oktober 2024 werden we verwacht op de Wilfordkaai in Temse voor een boottocht naar de containerhaven van Antwerpen. We waren maar liefst met 38 lotgenoten en sympathisanten. Het was heel fijn om elkaar weer terug te zien en eenmaal ingescheept konden we gezellig bijbabbelen. ’s Middags werden we getrakteerd door Hedera op een lekkere koude schotel.
Gelukkig was het een mooie herfstdag en konden we van het uitzicht genieten vanop het bovendek in ’t zonneke. Onze gids aan boord, die zelf nog in de haven van Antwerpen had gewerkt, gaf een hele boeiende uitleg bij alles wat er te zien was. Het Deurganckdok was indrukwekkend, nog nooit had ik deze reusachtige containerschepen van zo dichtbij gezien. Antwerpen ontdekken van op het water was een aparte beleving. Ik heb genoten van deze mooie uitstap en het fijne gezelschap! Sylvianne
.
De uilenwandeling, de huifkartocht en de uilenfotosessie – uitstel maar geen afstel
Ondanks de warmte, wandelden toch veertien lotgenoten de uilenwandeling zonder uilen… wegens de warmte.
Door de luwte van de brede bosdreven, vertelde de gids, al wandelend, over Buggenhoutbos en natuurlijk over zijn uilen. Teveel om op te noemen, maar wel leerzaam en vooral plezierig. Leuk. Daarna reden we met de huifkar, goed afgeschermd voor de zon, met een aangenaam windje onder het zeil, grotendeels rond het bos, opmerkelijk verfrissend.
Op een smalle verharde landbouwweg mocht lotgenote Carine het tractorstuur overnemen van de gids. Ze genoot er van, wij allen ook. Wel een hilarisch moment.
In Taverne “De Groene Wandeling” waar we een drankje van Hedera aangeboden kregen, had de gids nog een leuke verrassing voor ons in petto: met de huifkar, in een traag tempo, heerlijk, naar de woonst van zijn uilen. Bij iedereen om de beurt, kwam de uil op onze hand te zitten, gebruikmakend van een veilige handschoen… om alzo een mooie foto te kunnen nemen.
Een memorabele dag, niet alleen voor het KMI, maar vooral voor ons, Hedera-lotgenoten. Wij hebben nog nooit van zo dichtbij een uil in de “oranje” ogen gekeken. Dank u wel Hedera voor deze prachtige belevenis. Rita en Maurice
.
Aquagym
Vrijdag, 20 uur, we verzamelen in de inkomhal van Seniorplaza in Willebroek. Als iedereen er is, trekken we naar het heerlijk warme zwembad.
Aquagym voor waterratten ??? Absoluut niet !!!
Zonder zware inspanningen doen we oefeningen die onze gewrichten en spieren trainen. Ik zie allemaal lachende en ontspannen gezichten. Een uur vliegt voorbij ! Dit was weer een goede dosis medicijn voor ons lichaam en onze geest vaart er ook wel bij.
Spijtig, voor een volgende sessie is het weer een maand wachten.
Bedankt Gudrun, voor je kundige leiding. Marie-Jeanne
.
Infomoment “Innerlijke vrede en persoonlijk leiderschap”
Gastspreker: Ann Daenekindt in het Parochiehuis (Gildenhuis) te Bornem 14 maart 2024
Op een aangename soms komische manier laat Ann ons inzicht krijgen hoe we kunnen omgaan met onszelf. Wat maakt het ons moeilijk en wat kunnen we veranderen. We weten het wel, maar soms is he te kunnen veranderen (3 V’s). Op een leuke manier, ze lijkt soms een stand-up comedian, geeft Ann ons inzichten. De afwezigen hebben ongelijk. Wij hebben ons ei gelegd Marie -Jeanne
.
Infomoment “Verbinding met jezelf en de ander bij pijn en verlies”
Gastspreker: Ann Daenekindt in het Parochiehuis (Gildenhuis) te Bornem 30 maart 2023
Bladzijden op de grond, in twee cirkels, corresponderend met de bladzijden in onze handen, een visuele uitbeelding van de verbindende (buitencirkel) en negatieve (binnencirkel) aspecten van “Verbinding met jezelf en de ander bij pijn en verlies” het behandelend thema.
Pijn en verlies aanvaarden, ervaren, verwerken om uiteindelijk toch te leren genieten van het leven. Dus én treuren om het verlies, wat blijft, én toch ook leren genieten, wat mag. De gastspreker Ann Daenekindt kreeg iedereen volledig mee in dit mooie verhaal op een luchtige speelse actieve wijze door haar gebracht. Negatieve ervaringen met zeker goedbedoelde opbeurende adviezen, werden in groepjes besproken en individueel verteld. Troostende helende activiteiten en belangrijke personen voor ons nu, werden door al de lotgenoten, bondig vermeld. Zelfs een dierenfabel die duidelijk maakte wat we voor mekaar kunnen betekenen zonder al te veel woorden, werd ons verteld. Empathisch mekaar trachten aan te voelen. Achteraf vernam ik dat sommige lotgenoten het confronterend vonden maar wel boeiend, zeker niet saai.
Even de uitgestalde boeken bekijken en wat gezellig napraten met de lotgenoten, in verbinding met mekaar. Fijn. Met een warm gevoel vanbinnen, verlieten we de kleine zaal. Bedankt voor deze mooie empathische belevenis die ons nog lang zal bijblijven. Rita en Maurice
.
Een fietstocht met een verrassend slot
Nabij de speeltuin Sint-Pietersburg kwamen we met zeven bij mekaar, deels gehelmd, grotendeels in gele jasjes gehuld. Gudrun leidde ons op autoluwe rustige banen, veelal met groen omgeven, fietsend door Oppuurs, Sint-Amands, Opdorp, Malderen, Sint-Jozef-Londerzeel, Breendonk, Liezele tot in Puurs. In het fort van Liezele kregen we, aan een “zwevende” tafel gezeten, een verfrissend drankje aangeboden door Hedera, terwijl het zonnetje even kwam piepen van achter de grijze wolken.
In onze eindbestemming en tevens ook het begin van onze 31 km lange tocht, wachtte ons een fijne verrassing: Marleen, net terug van een behandeling voor haar genezingsproces, samen met haar man Filip, vervoegden ons in de speeltuin.
Ze kon haar verhaal kwijt, wat haar een goed gevoel gaf. Leuk! “Marleen we duimen voor jou” zei Gudrun, heel gevat, tegen haar in ons aller naam.
Samen op pad, een deugddoende babbel en meeleven met mekaar, is dit niet de bedoeling van een zelfhulpgroep? Iedereen, ging dan ook voldaan, met een heel fijn gevoel huiswaarts. Jolande zorgde nog voor wat foto’s van deze gezellige slotsamentkomst, niet met zeven maar met negen. Rita en Maurice
.
Gezellige brunch (2023)
Zoals altijd bij een bijeenkomst van Hedera, word je ontvangen als in een warme deken. De gastvrijheid, de warme persoonlijkheden van de bestuursleden is een voorbeeld voor vele andere verenigingen.
We werden deze keer ontvangen in het Bijhuis in Bornem, zelf nog nooit geweest, wel al veel lovende kritieken gehoord. Dit stond dus bovenaan mijn lijstje van to do dingen. De persoonlijke ontvangst maakt dat je je al direct op je gemak voelt, we hadden een beetje pech met het weer, maar toch hebben we buiten de andere gasten kunnen begroeten. Het was best een grote groep, met 29 vrouwen en mannen zijn we dan aan een lange tafel kunnen aanschuiven. Het brunch buffet stond op ons te wachten, spijtig dat de laatsten in de rij niet van alles hebben kunnen proeven, maar het was heel lekker en meer dan uitgebreid. Ook de keuze om te drinken was meer dan voldoende. Ik wil absoluut de zaalmedewerkster in de bloemetjes zetten, ze heeft het klaargespeeld om voor 29 mensen alles tot in de puntjes te voorzien, wat af en toe een hele opgave was, ook omdat er nog andere klanten waren.
Volgende keer ga ik mij ergens zetten waar ik niet direct iemand ken, zodat ik ook andere lotgenoten kan spreken en hen kan leren kennen. Dus beste bestuur ik kijk echt uit naar de volgende bijeenkomst. Martine
.
Wellness dagen aan zee met lotgenoten (2023-2024)
Héhé, hier zijn we weer.
Een fijn novemberweer.
Acht prachtige vrouwen, die om ’t een of ’t ander “rouwen”.
Deels lachten we dat weg, en gaan gewoon verder op “onze weg”!
Wat was het weer een fantastisch verblijf, en zijn “herbrond” in geest en lijf ! Sonja
4 jaar geleden werd ik warm verwelkomd door Hedera.
Voor geen goud ter wereld wil ik jullie nog missen.
Een lach en een traan, fijne gesprekken, creatief bezig zijn,
Een heerlijke massage, lekker eten, uitwaaien aan zee !
Dankjewel Nicole, Rita, Katty, Marie-Jeanne, Marie-Cécile en Marie José. Leen
Ons verblijf in de Koninklijke Villa met 8 toffe dames was weer heel gezellig en gemoedelijk.
Creativiteit werd afgewisseld met luchtige en soms diepgaande gesprekken.
Elke namiddag genieten en even wegdromen bij de zalige massages .. en daarna frisse lucht opsnuiven tijdens onze wandelingen langs de dijk. En wat zijn we hier weer culinair verwend geweest door de kok die elke dag super lekkere gerechten op ons bord toverde.
Ik kijk al uit naar ons verblijf volgend jaar!
Een echte aanrader ! Nancy
De golven spatten hoog op, de wind waait tegen zeven beaufort, de redders hijsen de rode vlag. Opstuivend zand snijdt in de kuiten en het regent…
De ontvangst van de zee op 4 november.
Daarom gaan we op zoek naar andere dingen om te doen. Op den duur ben je creatief bezig en beschilder je zomaar een vogelhuisje…
Een aperitiefje spoelt de zilte, zoute smaak weg en maakt de tongen losser tijdens een lekkere lunch met super fijne dames. Met aansluitend een welverdiende massage.
De zee, mijn vriend, mijn toeverlaat in moeilijke perioden. Mijn troost, mijn steun, mijn jij bent er altijd en oneindig, zonder begin en zonder einde, zonder slot en zonder pauze, zonder openingsuren en zonder het excuus, heb het nu te druk, kom later nog eens terug…
Lieve zee, je zorgt voor jong en oud, dier en mens. Plankton en micro-organismen. Enkel de mens vervuil je en toon je weinig respect. Toch bewaar je jouw kalmte, jouw constante zekerheid. Toon ons gerust jouw verhaal, jouw ontevredenheid door de wilde, onstuimige baren. Ik luister ook graag naar jouw verhaal, jouw ongenoegen. Zoals je zovele ontelbare keren voor mij deed…Dank je zee. Ben ik de enige die jou dankbaar is? Ik hoop het niet.
Dank je wel hedera voor de mooie fijne dagen herbronnen aan zee. Een verbondenheid, een zalig kunnen relaxen en loslaten. Een er zijn voor mekaar. Een schouder, een traan een push up… alles wat we nodig hadden… De zee, onszelf en jullie om dit alles mee te kunnen delen. Cathy
Mij gedragen en begrepen voelen!
De dankbaarheid en het vertrouwen voelen.
Een sprankeltje creativiteit eindelijk een plaatsje geven in mezelf.
Beseffen hoe diep Hedera in mij geworteld zit.
Ik kan alleen maar “dikke, dikke merci” zeggen aan deze 6 vrouwen die 3 dagen mijn “begeleiders” waren en mij zo nieuwe energie hebben gegeven. Dank je wel!
Dus de mooie dagen duren wel voort !!!!! Nicole
.
Infomoment “Honingbijen zijn fascinerende wezens …” (2022)
De voordracht van de bijtjes , was zeer interessant zoals altijd natuurlijk.
Onze natuur geeft ons zoveel, om ons te voeden en zelf te herstellen.
Zoals onze bijtjes ons honing geven, geven ze het mooiste van zichzelf hun lekkere honing. Ze voeden ons en zorgen zelfs om onze wonden te herstellen, hoe mooi is dat . We hebben van de imker een zeer deskundige uitleg gekregen, daarvoor dikke dank u wel .
Ik heb zelf ondervonden hoe herstellend de werking van de honing is op open wonden. Deze was gaan ontsteken en dank aan de bijtjes hun honing is alles goed gekomen. Dus leve deze wonderbare bijtjes in onze natuur. Dank je wel Hedera het organiseren van deze bij-zondere voordracht. Ethel
.
Infomoment “Palliatieve zorg wil leven toevoegen aan de dagen, geen dagen toevoegen aan het leven.” (Palliatieve zorg : wat, wie, wanneer en hoe?)
Griet Snackaert van het Palliatief Netwerk Mechelen wist ons te boeien met een interessante, heel praktische uiteenzetting over palliatieve zorg. We verwierven nieuwe inzichten over deze zorg die men meestal te veel aan de naderende dood linkt. Wij hiervoor ook !
Griet vertelde ons dat het team iemand al 5 jaar begeleidt en ja hoor, heel dikwijls heel kort omdat men veel te laat deze ondersteunende zorg inschakelt. Naast het medische (onderdrukking van pijn en klachten) is er volop steun op het spirituele vlak (een deugddoende babbel) maar ook de organisatie van de ondersteuning van de patiënte en partner komen ruim aan bod. Negatieve wilsverklaring, benoemde vertegenwoordiger, palliatief zorgforfait, de rol van de huisarts, … het werd allemaal helder uitgelegd.
Geen monoloog maar interactie met de aandachtige toehoorders. Wat ons in ons verdere leven nog te wachten staat weten we niet! Dat we allemaal sterven wel !
Wanneer we het Gildenhuis verlieten en de terrasjes zagen, hadden we helemaal geen spijt dat we in een kring rondom Griet gezeten, geluisterd hadden naar een leerzame uiteenzetting over palliatieve zorg, die we van nu af aan toch wel wat positiever zullen benaderen. Inderdaad : “leven toevoegen aan de dagen, geen dagen toevoegen aan het leven “. Iets om over na te denken!
Bedankt voor dit te mogen meemaken vanwege Rita en haar partner Maurice.
.
Gezellige wandel(zoek)tocht
Al wandelend vragen oplossen, iets totaal anders ditmaal, een stress-loze uitdaging.
Met 15 leden en sympathisanten vertrokken we van op de parking van Brasserie D’U in Hingene. Gudrun leidde ons vastberaden door het mooie park d’Ursel met het fraaie kasteel. Even de Notelaerdreef in om dan via een ommetje de Scheldedijk te bereiken met een rustpauze op het terras van het Notelaerpaviljoen. Een ree kruiste ons pad.
Onderweg hadden we het bundeltje met de 25 vragen over “beestjes en plantjes”, ontvangen bij de start, al bestudeerd. We kregen tijdens deze rustpauze een deugddoend drankje aangeboden door Hedera. Nancy gaf ons bondig de antwoorden op de vragen zodat we konden vaststellen hoeveel parate kennis we van flora en fauna hebben. Vooral de foute antwoorden hebben mij wat bijgeleerd … Neen geen sprinkhaan, maar een wandelende tak was het!
We keerden terug langs de kaarsrechte Notelaerdreef terug door het mooie park. Een levensnoodzakelijke regenbui hinderde ons eventjes in deze “droge tijden”. Het was een plezierige bedoening, met rustige gesprekken onderweg, wat beweging en ook wat nadenken, kortom gezond en gezellig. Rita en MauriceEdit